شانه ای می خواهم

مانند شانه ی چمران برای کمال

یا شانه ی اقای سعیدی برای زینت

فقط و فقط برای گریه

تنها نه ....

بلکه با هم ....

نمی خواهم دوباره احساس تنهایی کنم...

و نمی خواهم احساس ترحم داشته باشد...

می خواهم فقط و فقط گریه کنم

برای خودم ...

کارام...

اشتباهاتم

......

ای کاش ...

بود شانه ای ...

خسته ام از بغض...

 

پ.ن 1 : طوفان دیگری در راه است را بخوان تا با کمال و زینت آشنا شوی

پ.ن 2 : بغض در دانشگاه و آن هم سر کلاس خیلی مزخرف است

پ.ن 3 : این نوشته رو 17 اردیبهشت نوشتم و امروز پیداش کردم !!!

نوشته شده در پنج شنبه 91/8/11ساعت 10:45 صبح توسط دردواره| نظرات ( ) |